به گزارش پایگاه خبری حیات به نقل از آنا: دروغ چرا… خوشحال شدیم. از اینکه موشک مقاومت یمن به فرودگاه بن گوریون اسرائیل رسید، خوشحال شدیم.

مرحبا به بازوی پرتوان انصارالله که تیر رهاشده از کمان مقاومت را در بیخ گوش دشمن نشاند.

اما چند بار بگوییم کار ما نبود؟ یا اصلاً چطور بگوییم که دست‌کم اگر دشمن خارجی نمی‌فهمد؛ دوست داخلی بفهمد.

امان از این دوست‌های ارزان نویس داخلی که با زیاده‌گویی‌های بی‌موقع، شیرینی هر خبر خوشی را به کام آدم تلخ می‌کنند؛ همان‌ها که تا حد زیادی وسط‌باز تشریف دارند و به اسم ملت، نفس امت واحد اسلامی را زیر سؤال می‌برند.

همان‌هایی که وقتی روز چهارشنبه ۱۴ اردیبهشت، مقام معظم رهبری خطاب به دست‌اندرکاران حج تمتع فرمودند «امروز هیچ منفعتی بالاتر از اتحاد برای امت اسلامی وجود ندارد»؛ حواسشان پرت آسمان ریسمان بافتن در فضای مجازی بود تا به اسم تحلیل به خورد مردم بدهند.

جمله «در صورت وجود اتحاد و هماهنگی و هم‌افزایی امت اسلامی، فجایع کنونی در غزه و فلسطین اتفاق نمی‌افتد و یمن اینگونه تحت‌فشار قرار نمی‌گیرد» اگر به گوش سنگ می‌رفت، از دلش چشمه معرفت می‌جوشید، معرفت نسبت به این راهبرد اساسی که «مقاومت در هر جای منطقه اگرچه مستقل است و نیازی به خط گرفتن از ایران ندارد، اما به‌طورقطع از حمایت ایران برخوردار است.»

اما به نظر می‌آید آقای «احمد زیدآبادی» حرف‌های دیروز رهبری را نشنیده یا بهتر است بگوییم آن‌قدر برای مکتوب کردن صداهای ذهن توطئه‌باف خود عجله کرده که فرصت گوش دادن به پند و اندرز بزرگان را از دست داده است.

برای همین اینجا، یک بار دیگر به آقای زیدآبادی که در یادداشت اخیر خود از اینکه «اصابت موشک حوثی‌ها به فرودگاه بن‌گوریون روند مذاکرات را به مرز تخریب برساند» ابراز نگرانی کرده، توصیه می‌کنیم که گاهی هم شده به‌جای خواندن مطالب منتشرشده در «بی‌بی‌سی فارسی»، «ایران اینترنشنال» و «دویچه وله فارسی»، خبرها را از رسانه‌های داخلی دنبال کنند.

آن‌وقت دست‌کم می‌فهمند که:

۱. حوثی‌ها در ادبیات مقاومت اسم دارند و انصارلله نامیده می‌شوند.

۲. اینکه این به‌اصطلاح حوثی‌ها از ایران خط می‌گیرند، روایت اسرائیل و آمریکا است. ما هرگز حمایت را انکار نکرده‌ایم، اما در عملکرد گروه‌های مقاومت دخالت نمی‌کنیم.

۳. به‌عنوان تحلیل‌گری که قرار است گره‌گشای ابهامات باشید، باید کمی روی اعتمادبه‌نفستان کار کنید. از شما بعید است که حتی به نقل از دیگران «توقف مذاکرات بین ایران و آمریکا را به ارسال کمک‌های نظامی تهران به حوثی‌ها» ربط دهید. شاید تعلیق گفت‌وگوها ناشی از زیاده‌خواهی آمریکایی‌های باشد که هم خواهان برچیدن غنی‌سازی ایران هستند و هم دنبال جمع‌کردن توان موشکی‌مان.

۴. باید نیم‌نگاهی هم به رسانه‌های داخلی داشته باشید تا حداقل وقتی روی خط خبری منابع خارجی لیز می‌خورید، یکی رغبت کند دستتان را بگیرد و بلندتان کند.

۵. حتی اگر به فرض محال غنی‌سازی و توان موشکی را هم بدهیم و حمایت از انصارلله را هم متوقف کنیم، پای بدعهدی که به میان بیاید، آمریکا بهانه‌ای برای بدهکار کردن ایران جور می‌کند. شما که تجربه برجام را داشته‌اید باید بهتر از ما این را بدانید.

۶. حالا که اعتقادی به کمک به مقاومت ندارید، لااقل چوب لای چرخشان نگذارید. اگر شدت حملات به قدری است که به قول شما «بنی گانتس» رهبر اپوزیسیون اسرائیل و «پیت هگست» وزیر دفاع آمریکا هر دو فکر می‌کنند «کار ایران است»، این یعنی انصارالله کار خودش را خوب انجام می‌دهد و دست مریزاد دارد.

خلاصه کلام اینکه آقای زیدآبادی، اگر حرف ما را قبول نداری و به هر قیمتی می‌خواهی با آمریکا و شرکایش مذاکره کنی، لااقل این استدلال «جان مرشایمر» نظریه‌پرداز معروف آمریکایی را آویزه گوش کن که می‌گوید: اگر ایران توانمندی هسته‌ای خودش را رها کند، اگر همه توان غنی‌سازی و بازفراوری خودش را رها کند، این کار باعث پایان منازعه اسرائیل و ایران نخواهد شد؛ چراکه هدف نهایی اسرائیل بسیار بزرگ‌تر است: تجزیه و تکه‌تکه کردن ایران.